Tamil English Version Episode 6

immediately disappeared. Her angelic flowery lingers ran through her hair!

உடனே மறைந்துவிட்டாள். அவளது தேவதையான மலர்ந்த மணங்கள் அவளது தலைமுடியினூடாக பாய்ந்தன!

Again and again, it was divine!

மீண்டும் மீண்டும், அது தெய்வீகமாக இருந்தது!

Both had been bathing in their own divine path after a gentle beautiful bath in a sympathetically soft shower.

இருவரும் மென்மையான மழைத்துளிகளால் ஆன கருணைமிகு குளியல் முடிந்ததும், தங்களின் தெய்வீகப் பாதையில் நீராடிக்கொண்டிருந்தனர்.

What a lovely scene to be seen by all the ignorant population for them to know what the Divine is!

அறியாத மக்களெல்லாம் கண்டால் தெய்வீகம் என்பதே என்ன என்பதை உணர்ந்துவிடும் அளவிற்கு அது எவ்வளவு அழகான காட்சி!

They reached the Boal of peace and harmony.

அவர்கள் அமைதியும் ஒற்றுமையும் நிறைந்த இலக்கை அடைந்தனர்.

It must be seen keenly by all souls, especially the teens.

அதை அனைத்து ஆன்மாக்களும், குறிப்பாக இளைஞர்களும் தீவிரமாகக் காண வேண்டும்.

Even the evergreen grass seemed to be admiring them.

பசுமை புல்கள்கூட அவர்களைப் பாராட்டுகின்றன போலத் தோன்றியது.

Actually, the green grasses were enjoying while the couple were walking on them, romantically smiling, and at the same time, wiping their uncontrollable tears.

உண்மையில், அந்த பசுமைப் புல்கள் மகிழ்ந்தன; ஜோடி ரோமாண்டிக்காகச் சிரித்துக்கொண்டே, அடக்கமுடியாத கண்ணீரைத் துடைத்துக்கொண்டு, அவற்றின் மேல் நடக்கையில்.

They sat on the bright-blue garden chairs surrounded by colourful fresh flowers.

பலநிற மலர்களால் சூழப்பட்ட பிரகாசமான நீலத் தோட்ட நாற்காலிகளில் அவர்கள் அமர்ந்தனர்.

The location seemed delightful and devotional.

அந்த இடம் மகிழ்ச்சியூட்டுவதாகவும் பக்தியூட்டுவதாகவும் தோன்றியது.

Can anyone of you imagine there were two bright-blue chairs pleasantly welcomingly them?

உங்களிலிருந்து யாராவது நினைத்துப் பாருங்கள்—இரண்டு பிரகாசமான நீல நாற்காலிகள் அவர்களை அன்போடு வரவேற்கின்றன!

The fragrant flowers and the colours invited them.

மலர்களின் மணமும் நிறங்களும் அவர்களை அழைத்தன.

Happiness tickled their skins as they were sitting on the chairs.

நாற்காலிகளில் அமர்ந்திருந்தபோது மகிழ்ச்சி அவர்களின் சருமத்தை வருடியது.

‘We can replace broken glass, but who can replace broken hearts?’ she said to herself.

‘உடைந்த கண்ணாடியை மாற்றலாம், ஆனால் உடைந்த இதயத்தை யார் மாற்ற முடியும்?’ என்று அவள் தனக்குத்தானே சொன்னாள்.

Nevertheless, while relaxingly on the cheering chairs, listening to the beautiful melodies of the baby birds, she was trying to explain the serious stain which had remained in her heavy heart.

ஆனால், சாந்தமாக அந்த உற்சாகமான நாற்காலிகளில் அமர்ந்து, சிறு பறவைகளின் இனிமையான குரலைக் கேட்கும்போது, அவளது கனத்த இதயத்தில் பதிந்திருந்த கடுமையான களங்கத்தை வெளிப்படுத்த முயன்றாள்.

He was enjoying the soft breeze blowing in the summer air.

அவன் கோடைக்காற்றில் வீசும் மென்மையான தென்றலை ரசித்துக்கொண்டிருந்தான்.

It was a tranquil atmosphere.

அது ஒரு அமைதியான சூழல்.

Her simple dress was embroidered enchantingly.

அவளது எளிய உடை மயக்கும் விதத்தில் எmbroidery செய்யப்பட்டிருந்தது.

Simplicity was her personality.

எளிமையே அவளது தன்மை.

In fact, it increased her beauty and divinity.

உண்மையில், அது அவளது அழகையும் தெய்வீகத்தையும் அதிகரித்தது.

She was the example of an honest human being.

அவள் ஒரு நேர்மையான மனிதனின் எடுத்துக்காட்டு.

Oh goodness, there was an unexpected rain of pain through her eyes again and again, seeing the wise man who understands all about the divine man.

அம்மா! அவளது கண்களில் மீண்டும் மீண்டும் வலியின் எதிர்பாராத மழை பொழிந்தது—தெய்வீக மனிதரை முழுமையாக அறிந்த அந்த ஞானியைப் பார்க்கையில்.

No wonder Sam has proved everybody about the enchanting existence of the chief living being of all living beings.

அதுவே காரணம் சாம் அனைவருக்கும் நிரூபித்தான்—அனைத்து உயிர்களிலும் உயர்ந்த உயிரின் மயக்கும் இருப்பை.

Who was it?

அவர் யார்?

The one who was responsible for the appearance of everyone.

அனைவரின் தோற்றத்திற்கும் காரணமானவர்.

The unborn divine.

பிறவியில்லா தெய்வம்.

The one who lives in everyone and is separated from everyone!

அனைவருக்குள்ளும் வாழ்பவர், அனைவரிடமிருந்தும் தனித்திருக்கும்வர்!

Certainly no one respects the especial One like her greater one.

அந்த சிறப்பான ஒருவரை அவளது உயர்ந்தவன் போல யாரும் மதிக்கவில்லை.